Ekudana de arahat

Terwijl de Boeddha in het Jetavana klooster verbleef, sprak de Boeddha dit vers, met verwijzing naar een monnik die een arahat was. Deze monnik leefde in een bos bij Savatthi. Hij stond bekend als Ekudana, omdat hij slechts één vers van verrukking (udana) van buiten geleerd had, namelijk:

Maar de monnik verstond de betekenis van de Dhamma zoals die in het vers werd weergegeven, volledig. Op elke vastendag (uposatha), spoorde hij anderen aan om naar de Dhamma te luisteren, en zelf wilde hij dan het enige vers reciteren dat hij kende. Telkens als hij z'n recitatie beëindigde, prezen de beschermgeesten van het bos hem met een weergalmend applaus.

Op een vastendag kwamen ouderlingen naar deze plaats. Deze monniken waren goed bedreven in de geschriften en ze werden vergezeld door vijfhonderd monniken. Ekudana vroeg de twee ouderlingen de Dhamma te prediken. De ouderlingen vroegen of er op deze afgelegen plek veel mensen waren om naar de Dhamma te luisteren. Ekudana antwoordde bevestigend en vertelde hen dat zelfs de beschermgeesten van de bossen kwamen en dat zij hem gewoonlijk prezen door te applaudisseren aan het eind van de toespraak. En zo besloten de twee geleerde ouderlingen om de Dhamma te prediken. Maar aan het einde van de toespraken, kwam er geen applaus van de beschermgeesten van de bossen.

De twee geleerde ouderlingen waren verward; zij twijfelden zelfs aan de woorden van Ekudana. Maar Ekudana bleef erbij dat de beschermgeesten altijd komen en altijd applaudisseren aan het einde van elke toespraak. Toen stonden de twee ouderlingen erop dat Ekudana zelf predikte. Ekudana hield de waaier voor zich en reciteerde zijn gebruikelijke vers. Aan het einde van de recitatie applaudisseerden de beschermgeesten zoals gebruikelijk. De monniken die de twee geleerde ouderlingen vergezelden, klaagden dat de deva's die in de bossen woonden, erg partijdig waren.

Ze rapporteerden de zaak bij de Boeddha toen ze bij het Jetavana Klooster terug waren. De Boeddha sprak tot hen: "Monniken! Ik zeg niet dat een monnik die veel geleerd heeft en veel praat over de Dhamma, dat 'dat iemand is, die bedreven is in de Dhamma' (dhammadhara). Echter, als iemand die weinig geleerd heeft en slechts één enkele vers van de Dhamma begrijpt en de vier Edele Waarheden (cattari ariya sacca) volledig begrijpt en altijd indachtig is, dat is iemand die waarlijk bedreven is in de Dhamma." En toen sprak hij het vers waar dit verhaal mee begon.

Uitleg vertaling vers 259

Commentaar

bahu bhasati: 'Spreekt onophoudelijk'.

De neiging overvloedig te praten kan tegengegaan worden door het zwijgen van de geest. Dit bereik je door meditatie. Het kijken naar de geest in meditatie, en de geest toestaan om stil te zijn, kan bewerkstelligd worden door het beschouwen van de geest (cittanupassana). Zie de rubriek Indachtigheid van de geest — Cittanupassana op Satipatthana — De meditatie van indachtigheid.

kayena: Letterlijk: 'De groep van'.

In deze context betekent kaya niet het fysieke lichaam waardoor kayena vaak vertaald wordt als 'door het lichaam'. In dit geval betekent het zoiets als 'de groep van de Dhamma' (als samenhangend geheel). Iemand die het samenhangend geheel ziet, ziet de kern, begrijpt de essentie van de Dhamma. Dit is wat hier wordt bedoeld. Met sabbakayapatisamvedi wordt ook vaak dezelfde fout gemaakt omdat kaya vaak als het fysieke lichaam wordt vertaald. Echter, kaya heeft een ruimere betekenis.