Waarom voel ik me zo eenzaam?

Het is belangrijk dat er (het liefst nuttige) bezigheden zijn, dat je bezoek krijgt van mensen, van goede vrienden. Dit laatste wordt helaas steeds minder omdat veel mensen erg in hun eigen persoonlijke bubbel zitten. Een spontaan bezoekje of een keertje bellen zit er vaak niet in. Dit is wat ik noem: 'de arme geest'. Het 'ik' creëert eerder verdeeldheid dan harmonie waardoor een samenzijn, een onderling contact, een warme sfeer, steeds verder weg komt te liggen.

Het belangrijkste antwoord op de vraag waarom je je eenzaam voelt, is omdat de geest graag onderhoudend wil zijn. Hij wil bezig zijn. En als er dan 'niets te doen is' gaat hij zich vervelen en voel je je eenzaam. Dat betekent niet dat je je niet eenzaam kunt voelen (of zijn) als er wel dingen te doen zijn.

Het is erg belangrijk om je niet afhankelijk op te stellen van anderen. Want het afhankelijk zijn begint bij onszelf, in de geest. De geest moet leren om alleen te kunnen zijn. Dit kun je heel goed trainen en het is erg belangrijk.

Afhankelijkheid ontstaat doordat je vastgrijpt. De geest wil 'iets hebben'. Daarom kan hij niet 'alleen zijn'.

Wanneer je jezelf traint in het verzaken, kan de geest zichzelf bevrijden van het idee dat hij 'iets moet hebben', dat er iets of iemand moet zijn waarmee hij zich kan onderhouden. In deze vrijheid kan de geest waarlijk 'alleen zijn'. Dit betekent niet dat er dan niets is. We denken vaak dat we pas rijk kunnen zijn door iets te hebben, en dat we arm zijn door iets niet te hebben. Maar het 'alleen zijn' waar ik het over heb, waarin de geest niets hoeft te hebben en waarlijk alleen kan zijn, is de grootste rijkdom die er is! Eenzaamheid of alleen zijn, zijn dus twee heel verschillende dingen.

Het is een kwestie van ontdekken, jezelf trainen, het in de praktijk brengen en het ervaren. De juiste informatie hiervoor is belangrijk.

De sectie Inzicht meditatie is zeer realistisch en bied je in eenvoudige taal de oplossing voor dit en veel meer problemen.