Patacara — Mijn voeten wassende

Mijn voeten wassende, keek ik naar het water.

Patacara overdacht:

De akker met ploegen beploegen,
de grond met zaden bezaaien
zo, hun vrouwen en kinderen ondersteunend,
stapelen jonge mannen rijkdom op.

Dus, waarom is het dat ik,
die volkomen in deugd is,
een beoefenaar van het advies van de Meester,
niet het Ongebondene verwerf?
Ik ben niet lui of trots.

Mijn voeten wassende,
keek ik naar het water[1].

En tijdens dat kijken
stroomde het van hoog naar laag,
mijn hart was tot eenheid gebracht
zoals een prachtige volbloed.

Toen, een lamp nemende,
kwam ik de hut binnen,
controleerde de ligplaats,
en ging op het bed zitten.

En een pin nemend,
trok ik het lont eruit:

Zoals het uitdoven van de vlam,
was de bevrijding door gewaarzijn.

Eindnoten

[1] Voor een verduidelijking van dit vers, zie Dhp113 > Patacara's verlichting.

Document info
RegID Thig05-010
Bijgewerkt 28 december 2020 23:34:27
Auteur Peter van Loosbroek — Ananda
Locatie www.sleuteltotinzicht.nl
Copyright Zie a.u.b. copyright www.sleuteltotinzicht.nl/glb_copyright.htm
Overig Geen