Het oversteken van de grote watermassa

In het westen heeft men diverse verstoringen binnen het mentale gebied een naam gegeven zoals 'manisch depressief', 'schizofrenie', etc. Hierdoor worden zaken veel te veel als apart op zichzelf bestaande ziekten gezien met als gevolg dat de oorzaken ervan niet echt kunnen worden aangeduid, laat staan aangepakt en genezen. In deze tekst echter, verwijst de Boeddha naar een complex samenhangend geheel dat hij symbolisch aanduidt als een grote watermassa, een grote watervloed waarin vele gevaren schuilen. Vervolgens zegt hij dat, wanneer we bewust zijn, Mara voortdurend op de loer ligt en ons voortdurend probeert te misleiden om ons aan de wereld van het oog, de wereld van het oor, etc. te binden. Zo ontstaat binnen ons eigen bewustzijn het lijden, maar kunnen we ook binnen ons eigen bewustzijn een einde aan dat lijden maken.

'De zee, de zee', zo spreekt, jongeren, een kind van deze wereld, dat de Leer niet begrepen heeft. Dit echter is het niet, jongeren, wat in de orde der heiligen 'zee' wordt genoemd; dit is slechts een grote watermassa, een grote watervloed.

Het oog der mensen, jongeren, dat is de zee; de zichtbare dingen zijn het woeden van die zee. Van hem, die het woeden van de zee van zichtbare dingen overwonnen heeft, wordt gezegd: 'Hij is de zee van het oog overgestoken[1]; deze zee met haar gevolgen, haar draaikolken, haar monsters, haar verschrikkingen.'

Het oor der mensen, jongeren, dat is de zee; de hoorbare dingen zijn het woeden van die zee. Van hem, die het woeden van de zee van hoorbare dingen overwonnen heeft, wordt gezegd: 'Hij is de zee van het oor overgestoken, deze zee met haar gevolgen, haar draaikolken, haar monsters, haar verschrikkingen.'

De neus der mensen, jongeren, dat is de zee; de ruikbare dingen zijn het woeden van die zee. Van hem, die het woeden van de zee van ruikbare dingen overwonnen heeft, wordt gezegd: 'Hij is de zee van de neus overgestoken, deze zee met haar gevolgen, haar draaikolken, haar monsters, haar verschrikkingen.'

De tong der mensen, jongeren, dat is de zee; de proefbare dingen zijn het woeden van die zee. Van hem, die het woeden van de zee van proefbare dingen overwonnen heeft, wordt gezegd: 'Hij is de zee van de tong overgestoken, deze zee met haar gevolgen, haar draaikolken, haar monsters, haar verschrikkingen.'

Het lichaam der mensen, jongeren, dat is de zee; de voelbare dingen zijn het woeden van die zee. Van hem, die het woeden van de zee van voelbare dingen overwonnen heeft, wordt gezegd: 'Hij is de zee van het lichaam overgestoken, deze zee met haar gevolgen, haar draaikolken, haar monsters, haar verschrikkingen.'

De geest der mensen, jongeren, dat is de zee; de denkbare dingen zijn het woeden van die zee. Van hem, die het woeden van de zee van denkbare dingen overwonnen heeft, wordt gezegd: 'Hij is de zee van de geest overgestoken, deze zee met haar gevolgen, haar draaikolken, haar monsters, haar verschrikkingen.'

Hij is over, hij heeft haar kust bereikt. Hij staat op vaste grond, een waar brahmaan.

Waar een oog is en beelden, waar een oor is en klanken, waar een neus is en geuren, waar een tong is en smaken, waar een lichaam is en voelbare dingen, waar een denken is en gedachten; daar is Mara de verzoeker, daar is lijden, daar is de wereld. Ik ken geen einde aan het lijden, als men niet 's werelds einde heeft bereikt[2]. Maar ik verkondig u, dat in dit bewuste lichaam, dat slechts een vadem groot is, de wereld is, het ontstaan van die wereld, de opheffing van die wereld en de weg die leidt tot opheffing van die wereld.

Eindnoten

[1] Om te zien is er nodig: 1. een oog, 2. een vorm oftewel een zichtbaar object, en 3. bewustzijn. Met 'het overwinnen van het woeden van de zee van zichtbare dingen', wordt bedoeld, dat het bewustzijn passief is tijdens het waarnemen, hetgeen essentieel is om het wordingsproces te stoppen. De interne en externe zintuigsferen (bijvoorbeeld een oog en een object) dienen als sferen of werelden te worden beschouwd. Via elke zintuigsfeer scheppen we onze eigen, nieuwe wereld wanneer het bewustzijn niet passief is. Tijdens het waarnemen spelen er veel zaken zoals gevoelens, conditionering, herinneringen etc. (de grote watermassa). Maar wanneer de geest onder controle is, wanneer het woeden van zichtbare dingen overwonnen is, is de oversteek gemaakt. Dan is er geen wereld meer waarin je blijft vastzitten, de vicieuze cirkel is dan doorbroken, dan is er geen wedergeboorte meer. Voor de alinea's m.b.t. de overige zintuigen, is dezelfde uitleg van toepassing.

[2] Het einde van de wereld oftewel 'voorbij bewustzijn gegaan'. Wanneer in het bewustzijn niet meer wordt vastgegrepen, dan is dat 'het einde van de wereld', het einde van wedergeboorte.

Document info
RegID 4WJQ6PyH6y3pTC4
Bijgewerkt 22 juni 2020 09:20:04
Auteur Peter van Loosbroek — Ananda
Locatie www.sleuteltotinzicht.nl
Copyright Zie a.u.b. copyright www.sleuteltotinzicht.nl/glb_copyright.htm
Overig Geen