De zoon van de houthakker

Deze verzen sprak de Boeddha, toen hij in het Jetavana Klooster verbleef, met verwijzing naar de zoon van een houthakker.

Er ging eens in Rajagaha een houthakker met zijn zoon het bos in om wat brandhout voor het vuur te kappen. Toen zij 's avonds terugkeerden, stopten ze bij een begraafplaats om hun maal te nuttigen. Ze namen het juk van de twee ossen af om ze de gelegenheid te geven in de nabijheid te grazen. Echter, de twee ossen liepen weg, zonder dat de houthakker en zijn zoon het bemerkten. Toen ze beseften dat de ossen verdwenen waren, vertrok de houthakker onmiddellijk om ze te zoeken. Zijn zoon liet hij bij de kar met brandhout achter. De vader ging de stad in, op zoek naar zijn ossen. Toen hij naar zijn zoon terug wilde gaan, was het al laat geworden en de stadspoort was al gesloten. Daarom moest de jongen de nacht alleen doorbrengen onder de kar.

Hoewel de zoon van de houthakker nog jong was, was hij altijd indachtig, en hij contempleerde zoals gewoonlijk de unieke kwaliteiten van de Boeddha. Die nacht kwamen twee kwade geesten om hem angst aan te jagen en om hem te kwellen. Toen een van de kwade geesten aan het been van de jongen trok, schreeuwde hij uit: "Ik betuig eer aan de Boeddha!" (Namo Buddhassa). Toen de kwade geesten deze woorden hoorden, werden ze bang en zij voelden dat ze op de jongen moesten passen. Een van hen bleef bij de jongen en beschermde hem tegen alle gevaren; de ander ging naar het paleis van de koning en haalde het bord met voedsel van koning Bimbisara. De twee kwade geesten voedden de jongen alsof hij hun eigen zoon was. Op het paleis liet de kwade geest op de plaats van het koninklijke bord een geschreven boodschap achter; deze boodschap was alleen zichtbaar voor de koning.

's Ochtends ontdekte het personeel dat het bord met het koninklijke voedsel verdwenen was, en men was zowel erg verrast als geschrokken. De koning vond de boodschap die door de kwade geest achtergelaten was en wees zijn mensen waar zij moesten gaan zoeken. De mensen van de koning vonden het koninklijke bord tussen het brandhout in de wagen terug. Ook vonden ze de jongen die nog steeds onder de kar lag te slapen. Toen de jongen ondervraagd werd, antwoordde hij dat zijn ouders 's nachts naar hem toegekomen waren om hem te voeden, en dat hij, nadat hij z'n voedsel genuttigd had, weer tevreden en zonder angst was gaan slapen. Dat was alles wat de jongen wist. De koning liet de ouders van de jongen opsporen en bracht de jongen en zijn ouders naar de Boeddha. Intussen had de koning gehoord dat de jongen altijd de unieke kwaliteiten van de Boeddha indachtig was en ook dat hij had uitgeroepen: 'Namo Buddhassa!' toen de kwade geest hem die nacht aan zijn been had getrokken.

De koning vroeg aan de Boeddha: "Is indachtigheid van de unieke kwaliteiten van de Boeddha de enige Dhamma die iemand bescherming biedt tegen kwaad en gevaar, of is indachtigheid van de unieke kwaliteiten van de Dhamma net zo machtig en krachtig?" De Boeddha antwoordde hem: "O koning, mijn discipel! Er zijn zes dingen, waarvan de indachtigheid een goede bescherming biedt tegen kwaad en gevaar." Toen hield de Boeddha een toespraak met betrekking tot de zes verzen waar dit verhaal mee begon.

Aan het eind van de toespraak verwierven de jongen en zijn ouders de vruchten van sotapanna. Later sloten ze zich bij de Sangha aan en werden tenslotte arahats.

Uitleg vertaling vers 296

Uitleg vertaling vers 297

Uitleg vertaling vers 298

Uitleg vertaling vers 299

Uitleg vertaling vers 300

Uitleg vertaling vers 301

Commentaar

buddhanussati bhavana: 'Mediteren op (de kenmerken van) de Boeddha'.

dhammanupassana bhavana: Dhammanupassana is het vierde onderdeel van de satipatthana training.

ahimsaya rato: 'Positieve vreugde vinden in geweldloosheid'; 'vreugde vinden in het cultiveren van liefdevolle vriendelijkheid'.